Voor ons vertrek naar Noorwegen zaaide Uli nog een "bijenbloemenweide" dankzij de zaadjes die we gekregen hadden op de composthappening van Velt. De grond werd grondig omgespit en de zaadjes werden gezaaid. Helaas bleef het een week droog en droogde de grond ondanks mijn sproeipogingen uit.
De bloemenweide blijkt ondertussen geen succes want het stukje grond ligt er nu zo bij:
In het gewone gazon daarentegen is er spontaan een bloemenweide onstaan:
En aan de compostbak hebben we zelfs een heuse goudbloemenplantage:
Onder het motto "wat moeten de buren wel niet denken" haalde Uli de grasmachien dan toch maar boven en maakte ze korte metten met de uit de hand gelopen wildernis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten